Μια από τις λύσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας που πλήττει κυρίως τους νέους, αλλά και της ανάσχεση της ύφεσης που βιώνει η ελληνική οικονομία τα τελευταία χρόνια, είναι η ώθηση της νεανικής επιχειρηματικότητας.  Ίσως αυτό ακούγεται λίγο παράξενο διότι παραδοσιακά στην Ελλάδα υπήρχαν μεγάλα ποσοστά αυτοαπασχολούμενων και ελεύθερων επαγγελματιών. Όμως συχνά αυτές οι προσπάθειες κατέληγαν σε αποτυχία διότι δεν ακολουθούσαν τις επιταγές της σύγχρονης επιχειρηματικότητας. Ο σκοπός λοιπόν δεν είναι απλώς το επιχειρείν για το επιχειρείν αλλά η καλλιέργεια ενός κλίματος επιχειρηματικότητας που θα είναι προσαρμοσμένο στις συνθήκες της εποχής και θα δημιουργεί υγιείς επιχειρήσεις. Πολλοί φορείς, όπως η Εθνική Συνομοσπονδία Εμπόρων, έχουν αντιληφθεί αυτήν την ανάγκη και έχουν καταθέσει ενδιαφέρουσες προτάσεις για το θέμα. Ακολουθούν οι πιο ενδιαφέρουσες και σημαντικές:

1. Ενίσχυση της επιχειρηματικής εκπαίδευσης.Θα ήταν χρήσιμη και ενδιαφέρουσα μια προσθήκη σχετικών μαθημάτων στα σχολικά αλλά και ακαδημαϊκά προγράμματα.
2. Ενημέρωση για σύγχρονες χρηματοδοτικές δυνατότητες.Πλέον στην διάθεση του επιχειρηματία, ειδικά του νέου που συνήθως δεν έχει κεφάλαια στην διάθεση του, υπάρχουν διάφοροι και ποικίλοι τρόπο για την απόκτηση του απαραίτητου κεφαλαίου:μέσω των τραπεζών, μέσω επιδοτούμενων κοινοτικών προγραμμάτων ή με την σύμπραξη των δύο παραπάνω(www.piraeusbank.gr/el/epiheiriseis-epaggelmaties/epiheirimatika-daneia).
3. Υιοθέτηση ελκυστικών φορολογικών και ασφαλιστικών ελαφρύνσεων. Στα πρώτα του βήματα ένας επιχειρηματίας θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ευνοϊκότερα. Αυτό ήδη γίνεται εν μέρει σε αρκετά θέματα όπως π.χ. στην απαλλαγή του τέλους επιτηδεύματος ή στην καταβολή μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών για τα πρώτα έτη επαγγελματικής δραστηριότητας, αλλά θα πρέπει να ενισχυθεί.
4. Έμφαση στην επιχειρηματικότητα ευκαιρίας και όχι στην επιχειρηματικότητα ανάγκης. Η επιχειρηματικότητα ανάγκης ορίζεται ως την ανάληψη επιχειρηματικής δραστηριότητας λόγω έλλειψης άλλων επιλογών. Η επιχειρηματικότητα ευκαιρίας, έχει να κάνει με την εκμετάλλευση μιας πραγματικής επιχειρηματικής ευκαιρίας που καλύπτει μια ανάγκη στην αγορά. 
5. Χρήση μεθόδων οικονομικής γεωγραφίας (Γεω-Βάση). Αυτές οι μέθοδοι επιτρέπουν τον εντοπισμό περιοχών με μεγαλύτερες ευκαιρίες για επιχειρηματική δράση. Αυτούς τους τομείς οφείλει το κράτος να τους αναδεικνύει μέσω των αναπτυξιακών προγραμμάτων του.
6. Διευκολύνσεις στην διαδικασία μεταβίβασης των επιχειρήσεων από μια γενιά στην επόμενη. Είναι φυσικό η κρίση να ωθεί πολλούς νέους να αναλάβουν τις οικογενειακές επιχειρήσεις. Αυτή η απόφαση θα πρέπει να διευκολύνεται με την μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης αλλά και την απλοποίηση των σχετικών διαδικασιών.
7. Ευνοϊκότερη αντιμετώπιση φορολογικών και ασφαλιστικών παραβάσεων όταν αυτές προφανώς οφείλονται σε αμέλεια και όχι σε δόλο:  Είναι πιθανόν ένας νέος επιχειρηματίας λόγω έλλειψη γνώσης και εμπειρίας να υποπέσει σε κάποιο λάθος. Είναι προφανές ότι αυτά τα λάθη θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με διαφορετικό πρίσμα και να μην καταδικάζουν τα επόμενα επιχειρηματικά του βήματα.

Η ανάληψη επιχειρηματικής δράσης από τους νέους μπορεί δώσει μια σημαντική ώθηση στην έξοδο της χώρας από την ύφεση.  Είναι σημαντικό οι παραπάνω προτάσεις -καθώς και οποιαδήποτε άλλη πρόταση που να βοηθάει προς αυτήν την κατεύθυνση- να μην μένουν σε θεωρητικό επίπεδο αλλά να εφαρμόζονται και στην πράξη.